Αθανασιανόν Σύμβολον

Βιβλίο χριστιανικής πίστης, του οποίου συγγραφέας φέρεται ο Μέγας Αθανάσιος. Το έργο όμως κακώς αποδόθηκε στον Αθανάσιο, αφού το περιεχόμενό του δεν συμφωνεί με τη διδασκαλία του Αθανάσιου και ακόμα περιλαμβάνει την καταδίκη της αίρεσης του Απολλινάριου, που έζησε μετά τον Αθανάσιο, γεγονός που αποτελεί αδιάψευστη μαρτυρία ότι το έργο είναι μεταγενέστερο. Ανάμεσα στους κανόνες του περιλαμβάνεται το περίφημο filioque, που πρεσβεύει ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται όχι μόνο από τον Πατέρα, αλλά και από τον Υιό. Στον Μεσαίωνα το Α.Σ. ήταν το βιβλίο πίστης των Δυτικών. Οι Ανατολικοί το αναγνώρισαν μόνο στη σύνοδο της Φλωρεντίας, όπου ο Μιχαήλ Παλαιολόγος αναγκάστηκε να κάνει υποχωρήσεις για λόγους γενικότερης πολιτικής. Η αποδοχή των κανόνων του Α.Σ. από τους Ανατολικούς ήταν για τους Δυτικούς απαραίτητος όρος για κάθε συζήτηση και συμφωνία. Η αναγνώριση του Α.Σ. από τους Ανατολικούς είχε, πάντως, παροδικό χαρακτήρα.